ചണ്ടിതന്‍ പടലി നീങ്ങിയാഴുമെന്‍
കണ്ഠമൊട്ടുപരിതങ്ങി, ആകയാല്‍
ഇണ്ടലാര്‍ന്നുഴറിയോര്‍ത്തു, താമര-
ത്തണ്ടില്‍ വാര്‍മുടി കുരുങ്ങിയെന്നു ഞാന്‍.

ഇ

ഇന്ദ്രനീലനിറമൊത്ത മേനിയും
സുന്ദരോത്തരമുഖാരവിന്ദവും
കണ്‍കുളിര്‍ക്കെയടിയന്നു നിത്യവും
കാണ്മതിന്നു വരമേകണേ ഹരേ

കണ്ടു ഞാനിന്നാളയല്‍ പാടത്ത്
പെരുംകൊഴു കൊണ്ടുഴുമൊരു യന്ത്രം
ആയതിന്‍ ശബ്ദം ശ്രവിച്ച മൂരികള്‍ കൃഷിക്കാരും
മൂവായിരം കൊല്ലം, മണ്ണുമുള്ത്തരിപ്പാര്ന്നോ?

ആസ്താം താവദീയം പ്രസൂതിസമയെ ദുര്‍വ്വാരശൂലവ്യഥാനൈരുച്യം
തനുശോഷണം മലമയീ ശയ്യാച സാംവത്സരീ
ഏകസ്യാപി ന ഗര്‍ഭഭാരഭരണക്ലേശസ്യയസ്യാക്ഷമോ
ദാതും നിസ്തൃതിമുന്നതോപി തനയസ്തസ്യൈ ജനന്യൈ നമഃ

ഏറെ ചിരിച്ചും തെല്ലിട കരഞ്ഞും കഴിഞ്ഞൊരു നാളുകള്‍,
ഏറ്റം പ്രിയപ്പെട്ട പൂമരച്ചോട്ടിലെ കൊച്ചുവൃത്താന്തവേളകള്‍
പകല്‍ക്കിനാവില്‍ നമ്മള്‍ തീര്‍ത്ത പവിഴഗേഹങ്ങള്‍
പലകുറി പരിഭവം മുഖം ചുവപ്പിച്ച സന്ധ്യകള്‍

പുറ്റിന്നുള്‍പ്പാതി ദേഹം മുഴുകി, യൊരരവച്ചട്ട പൂണൂലുമായി-
ച്ചുറ്റിക്കെട്ടിപ്പിണഞ്ഞുള്ളൊരു പഴയ ലതാമണ്ഡലാനദ്ധകണ്ഠന്‍,
പറ്റിത്തോളാര്‍ന്നു കൂട്ടില്‍ കുരുവികള്‍ കുടികൊള്ളും ജടാജൂടമോടേ
കുറ്റിയ്ക്കൊത്തമ്മുനീദ്രന്‍ കതിരവനെതിരായങ്ങു നില്‍ക്കുന്ന ദിക്കില്‍.

പത്തു നുറുങ്ങി വീണു തത്ര ശൂലവും
നക്തഞ്ചരേന്ദ്രനുടെ തുരഗങ്ങളെ-
ശ്ശസ്ത്രങ്ങൾകൊണ്ടു മുറിച്ചിതു രാഘവൻ
സാരഥി തേരും തിരിച്ചടിച്ചാർത്തനായ്‌

ശ്ശ

കൂട്ടക്ഷരം കൊണ്ട് തുടങ്ങുന്ന ശ്ലോകമോ ജെനിഷേ ?
ശ്ശ ചേര്‍ത്ത് തുടങ്ങുന്ന ശ്ലോകം ഇല്ല . ശ കൊണ്ടാവാം അടുത്തത് .

ശോകം വേണ്ടത്രയത്രേയെവിടെയുമധുനാ ജീവസന്ധാരണാര്‍ത്ഥം
വേഗം വായ്ക്കുന്നൊരോട്ടം പുലരിമുതലഹോ സന്ധ്യയാവോളമെന്നും
സാകം നാലഞ്ചുപേരോടിവിടെയിടപെടാന്‍ മാര്‍ഗ്ഗമില്ലേറെയൊന്നും
ശ്ലോകം ചൊല്ലാനിരുന്നാല്‍ക്കരുതുകയിനിയും ജീവിതം ജീവിതവ്യം.

സുകൃതം ചെയ്തു മേല്‌പോട്ടു പോയവര്‍
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിങ്കലിരിന്നു സുഖിക്കുന്നു.
സുകൃതങ്ങളുമൊക്കെയൊടുങ്ങുമ്പോള്‍
പരിപാകവുമെള്ളോളമില്ലവര്‍

സ

സാ കവിതാ, സാ വനിതാ
യസ്യാഃ ശ്രവണേന ദര്‍ശനേനാപി
കവിഹൃദയം, യുവ ഹൃദയം
സരളം തരളം ച സത്വരം ഭവതി

കണ്ഠം തുറന്നവന്‍ പാടിത്തുടങ്ങവേ
കല്ലിനും കണ്ണീരുറന്നുവത്രേ
ബാലന്‍ യുവാവായ കാലത്തു ചന്തവും
ശീലഗുണവും മനോബലവും

ബ

ബാലേന്ദുസ്മിതഭംഗിചേരുമധരം ത്രൈലോക്യരക്ഷാകരം
ഫാലേന്ദുസ്ഫുടമൂര്‍ദ്ധ്വപുണ്ഡ്രലസിതം നീലാരവിന്ദം മുഖം
മാലേന്തുന്ന മനസ്സുകള്‍ക്കു കുളിരപ്രാലേയമന്ദാനിലന്‍
പോലേന്തും പദമാശ്രയിക്ക ധരണീപാലം മുദാമാധവം.

“ബ” പറയുമ്പോഴെല്ലാം ഈ ഒരു പദ്യമേയുള്ളോ? :)

മാനസം ഭഗവദംഘ്രിപങ്കജ-
ധ്യാനധാരയിലുറച്ചിടായ്കയാല്‍
ദീനയായ് ഗതിതടഞ്ഞു, വേനലില്‍
ശ്യാമയാം തടിനിപോലെ തന്വിയാള്‍.

ദ

ഇത് മുമ്പ് വന്നില്ലല്ലോ
വന്നത് ഇത് രണ്ടുമല്ലേ ?

ബാലശിക്ഷക്കലട്ടുന്നു
ബാലപുത്രി സരസ്വതി
അലട്ടു തീര്‍ത്തു വിട്ടേക്കൂ
കാശ് പിന്നെ തരാമെടോ

ബുധനാം ഭവാന്റെ സഹധര്‍മ്മിണീപദം
മുധയെന്നു മന്നിലൊരു മുഗ്ദ്ധയോര്‍ക്കുമോ?
ക്ഷുധ കൊണ്ടു ചാവുമൊരുവന്റെ വായില്‍ നല്‍
സുധ വന്നു വീഴിലതു തുപ്പിനില്‍ക്കുമോ?

എന്റെ കണ്ണിനെന്തു പറ്റിയോ ആവോ ?

ദയിതനായിത നാളുകളെന്നുമെ-
ന്നകമിതാ കമിതാവിനെയോര്‍ക്കവേ
പെരിയ മാരിയമര്‍ത്തിയ മാറെഴും
ഘനസമാനസമാധിയിലാണ്ടുപോയ്‌

പ

:) :) വന്നതല്ല അല്ലേ.. വെറുതെ ഒരു അമ്പ് അയച്ചു നോക്കിയതാ..

പൂമരച്ചോട്ടിലിരുന്നു പൂതം
പൂവന്‍പഴം‌പോലുള്ളുണ്ണിയുമായ്
പൂമാല കോര്‍ത്തു രസിയ്ക്കെക്കേട്ടൂ
പൂരിതദുഃഖമിത്തേങ്ങലുകള്‍.

പ

പൂവല്‍ക്കയ്യുകള്‍ മുന്‍വശത്തു രശനാസ്ഥാനത്തിലര്‍പ്പിച്ചിതാ
ദേവന്‍ തന്‍ കഴല്‍ മൌലിയാല്‍ മുകരുവാന്‍ കുമ്പിട്ടു നില്‍പ്പാകയാല്‍
താവത്കഞ്ചുകസംവൃതസ്തനഭരവ്യാനമ്രകമ്രാംഗി തന്‍
തൂവക്ത്രം ഹഹ! തണ്ടൊടിഞ്ഞ നളിനം പോലേ വിളങ്ങുന്നിതേ.

ത

തമ്പുരാൻ പൈമ്പാലടപ്രഥമൻ ഭുജിക്കട്ടെ;
കുമ്പിളിൽക്കുറെക്കഞ്ഞി കോരനും കുടിക്കട്ടെ.
ഓണമാണോണംപോലും ധനദർ ഘോഷിക്കുന്നൂ
താണവർക്കുയിർ നിൽക്കാനുമിനീർമതിയെന്നോ!
ഓ

ഓമനത്തിങ്കള്‍ക്കിടാവോ
നല്ല കോമളത്താമരപ്പൂവോ
പൂവില്‍ നിറഞ്ഞ മധുവോ
പരിപൂര്‍ണ്ണേന്ദു തന്റെ നിലാവോ
(ഇരയിമ്മന്‍ തമ്പി)
ന

കവിതയുടെ പേരും കവിയുടെ പേരും കൂടി എഴുതിയിരുന്നെങ്കില്‍ കൂടുതല്‍ നന്നായേനെ.

ചേച്ചീ, ഈ “ന” എവിടുന്നു വന്നു?

>>>ചേച്ചീ, ഈ “ന” എവിടുന്നു വന്നു?

ഇടയ്ക്ക് അന്താക്ഷരി കളിക്കാൻ പോയിക്കാണും!! :)

ന അല്ല പ (ന റ്റൈപ്പിങ് തെറ്റായിരിക്കും)

>>>കവിതയുടെ പേരും കവിയുടെ പേരും കൂടി എഴുതിയിരുന്നെങ്കില്‍ കൂടുതല്‍ നന്നായേനെ. >>>
അതു വേണോ ചേച്ചീ?
ഇപ്പൊൾ ചില ചില്ലറ തരികിടകൾക്ക് സ്കോപ്പുണ്ട്.
അതില്ലാണ്ടാക്കണോ? :)

അറിയാമെങ്കില്‍ കവി--കവിത പേരെഴുതുന്നതു തന്നെ നല്ലത്. ആര്‍ക്കെങ്കിലും മുഴുവന്‍ വായിക്കണമെന്ന് തോന്നിയാലോ? അറിയില്ലെങ്കില്‍ എഴുതാതിരിക്കുകയും ആവാം.

സ്വന്തം കൃതികൾ മതിയോ?

ഒ എന്‍ വി, സുഗതകുമാരി, ബാലചന്ദ്രന്‍ ചുള്ളിക്കാട് തുടങ്ങിയവരുടെ സ്വന്തം കൃതികളാണെങ്കില്‍ ഉത്തമം

അപ്പോ കുമാരനാശാൻ, ഉള്ളൂർ,വള്ളത്തോൾ, വൈലോപ്പിള്ളി,
ജി, പി, ഇടശ്ശേരി, .........മുതൽ പേരുടെ സ്വ.കൃ. ഒന്നും പോരാന്നാണോ?

‘തുടങ്ങിയവരില്‍’ അവരെല്ലാം പെടുമല്ലോ. പിന്നെ ജീവിച്ചിരിപ്പുള്ളവരാണെങ്കില്‍ അവരുടെ കൃതികള്‍ നമ്മുടെ സ്വന്തമാണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ശരിക്കും വിവരമറിയുമല്ലോ. :)

അല്ല ഇതിപ്പൊ അക്ഷരശ്ലോകം ഇങ്ങിനെ ആയോ ? <):)

പണ്ട് ഞാനൊരു രാജാവായിരുന്നപ്പോള്‍ ,ലോക-
മെന്നെയോര്‍ക്കുവാനെന്നും രാജവീഥി തന്‍ വക്കില്‍ ,
കൂറ്റനാം ശിലകളില്‍ കൊത്തി വയ്പ്പിച്ചേനെന്റെ
നേട്ടങ്ങള്‍, ബിരുദങ്ങള്‍ , ധര്‍മോപദേശങ്ങളും!

ഓ .എന്‍ .വി .കുറുപ്പ്
കൃതി -- ഭൂമിക്ക് ഒരു ചരമഗീതം
കവിത -രാജാവിന്റെ ദു;ഖം

കൂടിയല്ലാ പിറക്കുന്ന നേരത്തും
കൂടിയല്ലാ മരിക്കുന്ന നേരത്തും
മധ്യേയിങ്ങനെ കാണുന്ന നേരത്തു
മത്സരിക്കുന്നതെന്തിനു നാം വൃഥാ

മുറുകെ മുകരുമഭ്രലക്ഷ്മി തന്‍ കാര്‍ -
കുറുനിര തിങ്ങിയ ഭംഗിയാര്‍ന്ന ശൈലം ;
നറുമണി ചിതറും വിധം ചിരിക്കും
ചെറുപുഴ തന്റെ ചേണിയന്ന കൂലം

കവി - ജി . ശങ്കരക്കുറുപ്പ്
കൃതി -ഓടക്കുഴല്‍
കവിത -- മതി!

നമ്മുടെ വിക്രമമല്പമതല്ലൊര-
ഹമ്മതി ഞാൻ പറകല്ല മുനീന്ദ്ര!
നമ്മെക്കൊണ്ടു ജഗത്ത്രയവാസികൾ
ചെമ്മേ കിമപി പറഞ്ഞീടുന്നു

(കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാർ-കാർത്തവീര്യാർജുനവിജയം)

നീരാടും ജട, നീറണിഞ്ഞ തിരുമെയ്‌, നീറുന്ന തൃക്ക, ണ്ണുമാ-
നീരന്ധ്രപ്രണയാഭിഷിക്തഹൃദയം, നഞ്ഞാണ്ട കണ്ഠസ്ഥലം,
കാളാഹിച്ചുരുള്‍ കങ്കണം, ശില ഗൃഹം, കാളപ്പുറം തേര്‍ത്തടം,
കാലാരേ! ചുടലക്കളക്കളരിയാശാനേ! വണങ്ങുന്നു ഞാന്‍!

കാര്‍മൂടിയമ്പിളിയെ,രാവു വിടുന്ന വീര്‍പ്പാ-
ലാമൂല ശാഖമൊരു വേപമിയന്നു വൃക്ഷം
നീ മൂകയായിവിടെ നില്‍ക്കുവതെന്തു ?രാഗ -
വ്യാ മൂഢനായിനിവരാ ധൃതധര്‍മബോധന്‍

കവി - ജി . ശങ്കരക്കുറുപ്പ്
കൃതി -ഓടക്കുഴല്‍
കവിത -സ്ത്രീ

നുതിക്കീ നീയോര്‍ത്താല്‍ നിഖിലജഗദീശാ, വിഷയമോ?
മതിക്കും മാനിപ്പാനരുതു തവ രൂപം ശിവ വിഭോ!
യതിക്കോ നീയല്ലാതൊരുവനൊരുപറ്റില്ല,പരയാം
ഗതിക്കോ നിന്‍കാലാണറികിലൊരധിഷ്ഠാനമമലം.

കവി : കുമാരനാശാന്‍
കൃതി : അനുഗ്രഹപരമദശകം

യുധിഷ്ഠിരമഖത്തിലാ മഗധഭൂപനോടേറ്റിടാ-
മുപസ്ഥിതകൃതിദ്വയം ശ്രമമതെണ്ണിയേകത്രഗം
പ്രിയപ്രമുഖനുദ്ധവന്‍ മൊഴിയിതോതവേ താങ്കളും
പൃഥാത്മജപുരിക്കുതാന്‍ ഗതിതുടര്‍ന്നു ബന്ധുക്കളും.

പ്രാണാധിഭര്‍ത്ത്രി, കരയാ, യ്കരിമുക്തനാനാ-
ബാണാളി താങ്ങുവതിനീയൊരു നെഞ്ചു പോരും;
ബാണാത്മജാനയനനീരൊരു തുള്ളി പോലും
വീണാല്‍ സഹിപ്പതനിരുദ്ധനസാദ്ധ്യമത്രേ!

കവി : വള്ളത്തോള്‍
കൃതി : ബന്ധനസ്ഥനായ അനിരുദ്ധന്‍

ബദ്ധരാഗമിഹ നീ മൊഴിഞ്ഞൊരാ-
ശുദ്ധവാണി വനവായുലീനമായ്,
ശ്രദ്ധയാർന്നതിനെ യാസ്വദിച്ചു ഹാ!
സിദ്ധസന്തതി സുഖിക്കുമോമലേ!
(നളിനി-കുമാരനാശാന്‍ )

ശ്രീമേവീടുന്ന പൂമൈയുരലോട്‌ കയര്‍ കൊണ്ടമ്മ ബന്ധിച്ച നേരം
നാമം മറ്റൊന്ന് ദാമോദര ജയ നിതരാമെന്നു വിണ്ണോര്‍ പുകഴ്ന്നാര്‍
പ്രേമാവേശേന മന്ദം മരുതുകളിലിവിടെ പ്പാഞ്ഞു മംഗല്യമേകി
ശ്രീമാന്‍ മാര്‍ക്കമ്പുജാക്ഷന്‍ ധനപതി തനയന്മാര്‍ക്കും


പൂന്താനം
ഭാഷാകര്‍ണാമൃതം

പലപല രമണികള്‍ വന്നൂ, വന്നവര്‍

പണമെന്നോതി; നടുങ്ങീ ഞാന്‍ !

പലപല കമനികള്‍ വന്നൂ, വന്നവര്‍

പദവികള്‍ വാഴ്ത്തീ; നടുങ്ങീ ഞാന്‍ !

(മനസ്വിനി--ചങ്ങമ്പുഴ)

പട്ടുമെത്തയിൽ നിങ്ങൾക്കുറങ്ങിക്കിടക്കുവാൻ
പട്ടിണിക്കെരിവെയ്ലിൽച്ചേറിൽ നിൽക്കണം ഞങ്ങൾ!
വരട്ടെ, വിശപ്പിന്റെ വിപ്ലവക്കൊടുങ്കാറ്റി-
ലൊരിക്കൽത്തകർന്നുപോം മദിക്കും മേലാളിത്തം.

( നവവർഷനാന്ദി_ചങ്ങമ്പുഴ, കൃതി_രക്തപുഷ്പങ്ങൾ)

വളരെയുണ്ടു പരിഗ്രഹമെങ്കിലും
മമകുലത്തിനു താങ്ങിരുപേര്‍കള്‍ താന്‍
ഉദധിയാമരഞ്ഞാണെഴുമൂഴിയും
ഭവതിമാരുടെയിപ്രിയ തോഴിയും

കവി : വള്ളത്തോള്‍
കൃതി : ശാകുന്തളം തര്‍ജ്ജമ

ഉറ്റോരും മരുമക്കളും തനയരും ചേര്‍ന്നോരു പെറ്റമ്മയും
കൊറ്റിനേതുമൊരര്‍ഥമെന്നതും തനിക്കില്ലായ്കിലാരും തരാ
മുറ്റീടുന്ന കൃപാനിധേ,പുലരുവാന്‍ മറ്റില്ലൊരാലംബനം
മുറ്റും നിന്‍ കൃപയെന്നിയെ മമ മഹാലക്ഷ്മി !വികല്പം വിനാ

പൂന്താനം -മഹാലക്ഷ്മീസ്തോത്രം

മതി നിന്‍ ധ്യാനം , മാറ്റൂ പൂജാ-
പാത്രം,വസ്ത്രം കീറിമുഷിഞ്ഞതു-
മതി നീയദ്ദേഹത്തോടു കര്‍മ്മ-
വ്രതിയായ് ചേരൂ, വേര്‍പ്പൊഴുകട്ടെ

ഗീതാഞ്ജലി---ടാഗോര്‍
(വിവര്‍ത്തനം--ജി)

മരണം പെട്ടെന്നെത്തി മോചനം നല്‍കുന്നെങ്കില്‍
പരമാനന്ദം പൂണ്ടു നന്ദി ചൊല്ക നല്ലൂ
പിടയുന്നതെന്തിനു പിന്‍വലിപ്പതെന്തിന്നീ
ത്തടവില്‍ സ്വയം പരുങ്ങീടുവാന്‍ മോഹിക്കുന്നോ !

ജി . ശങ്കരക്കുറുപ്പ്
ജീവിതം