മധുവിധു രാത്രികൾ മധുര മന്ദാകിനികൾ (2)
മദനപല്ലവി പാടിയൊഴുകി വന്നു
അനുഭൂതിതിരമാല ഞൊറിയുമീ നദികളിൽ
ഇരുമലർത്തോണികളായ് നമുക്കു നീന്താം

നീല നിശീഥിനി നിന്‍ മണി മേടയില്‍
നിദ്രാവിഹീനയായ്‌ നിന്നു
നിന്‍ മലര്‍വാടിയില്‍ നീറുമൊരോര്‍മ്മപോല്‍
നിര്‍മ്മലേ ഞാന്‍ കാത്തു നിന്നു

നീലവാന ചോലയില്‍ നീന്തിടുന്ന ചന്ദ്രികേ
നീലവാന ചോലയില്‍ നീന്തിടുന്ന ചന്ദ്രികേ
ഞാന്‍ രചിച്ച കവിതകള്‍ നിന്റെ മിഴിയില്‍
കണ്ടു ഞാന്‍ വരാതെ വന്ന എന്‍ ദേവീ

ദ്വാരകേ ദ്വാരകേ........
ദ്വാപരയുഗത്തിലേ പ്രേമസ്വരൂപന്റെസോപാന ഗോപുരമേ
കോടിജന്മങ്ങളായ് നിന്‍സ്വരമണ്ഡപംതേടിവരുന്നൂ മീരാ...
നൃത്തമാടിവരുന്നൂ മീരാ

മിഴിയോരം നനഞ്ഞൊഴുകും മുകിൽ മാലകളോ നിഴലോ
മഞ്ഞിൽ വിരിഞ്ഞ പൂവേ പറയൂ നീ ഇളം പൂവേ
മിഴിയോരം നനഞ്ഞൊഴുകും മുകിൽ മാലകളോ
നിഴലോ മഞ്ഞിൽ വിരിഞ്ഞ പൂവേ പറയൂ നീ ഇളം പൂവേ

ഇളംമഞ്ഞിന്‍ കുളിരുമായൊരു കുയില്‍
ഇടംനെഞ്ചില്‍ കൂടു കൂട്ടുന്ന സുഖം
ഹൃദയമുരളിയില്‍ പുളകമേള തന്‍ രാഗം, ഭാവം താളം

താളം താളം കാട്ടില്‍ പിറന്ന താളം
താളം താളം കാട്ടില്‍ പിറന്ന താളം
മനസ്സില്‍ വളര്‍ന്ന താളം മരിക്കാത്ത താളം
താളം താളം താളം താളം താളം താളം
താളം താളം താളം താളം താളം താളം

താളം തെറ്റിയ താരാട്ട് തലമുറകള്‍ നുകര്‍ന്നിടുന്നു
തളിര്‍ത്തൊട്ടിലാട്ടിയ സീതാദേവി തന്‍
താരാട്ടിന്‍ ഈണങ്ങള്‍ തേങ്ങുന്നു ഇന്നും
താളം തെറ്റിയ താരാട്ട്

താലീ പീലീ കാടുകളിൽ
താളം തുള്ളി നടന്നപ്പോൾ
ചിങ്ങനിലാവിനു പണ്ടു പണ്ടൊരു ചിലമ്പു കിട്ടി
പൊന്നിൻ ചിലമ്പു കിട്ടി

കൊട്ടും ഞാന്‍ കേട്ടില്ല
കൊഴലും ഞാന്‍ കേട്ടില്ല
ഇത്തിരി മുല്ലയ്ക്കാരുകൊടുത്തു
മുത്തുപതിച്ചൊരു പൂത്താലി
സഖി മുത്തുപതിച്ചൊരു പൂത്താലി

പൂവാം കുഴലി പെണ്ണിനുണ്ടൊരു
കിളുന്തു പോലുള്ള മനസ്സ്
കുഞ്ഞായ് വിരിഞ്ഞു പൊന്നിതള് നിരന്നു
കുളിര്ന്നുലഞ്ഞൊരു മനസ്സ്

മായാമഞ്ചലില്‍ ഇതു വഴിയെ പോകും തിങ്കളേ
കാണാതംബുരു തഴുകുമൊരു തൂവല്‍ തെന്നലേ…
ആരും പാടാത്ത പല്ലവി, കാതില്‍ വീഴുമീ വേളയില്‍
കിനാവുപോല്‍ വരൂ വരൂ

വിണ്ണിന്‍റെ വിരിമാറില്‍ മഴവില്ലിന്‍ മണിമാല

കണ്ണന്‍റെ മാറിങ്കല്‍ ഞാന്‍ ചാര്‍ത്തിയ വനമാല

വിണ്ണിന്‍റെ വിരിമാറില്‍ മഴവില്ലിന്‍ മണിമാല

ഏതിനാണ് ഭംഗി എന്‍റെ പ്രിയ തോഴി

എന്ന് രാധ കൊഞ്ചി ചോദിച്ചു സഖിയോടായ്‌

സഖി സഖി നിന്നെ കാണാനെത്തിയ
സങ്കല്പകാമുകനാണു ഞാൻ
നിന്റെ കിനാവുകൾ നൃത്തം വെയ്ക്കും
ചന്ദ്രകാന്ത മണ്ഡപനടയിൽ
അന്നൊരു വൈശാഖസന്ധ്യയിൽ നിന്റെ
ആരാധകനായ് വന്നൂ ഞാൻ

ഞായറും തിങ്കളും പൂത്തിറങ്ങും നീലാംബരത്തിന്റെ കാല്‍ ചുവട്ടില്‍ ആയിരമായിരം ബ്രഹ്മവര്‍ഷങ്ങളായ് ഭൂമണ്ഡലം തപസ്സിരുന്നു
ആദി മനുഷ്യനെ കാത്തിരുന്നു

കാത്തിരുന്നു ഞാൻ കാത്തിരുന്നു ഞാൻ
നിൻ പദതാളം കാത്തിരുന്നൂ
നോക്കി നിന്നൂ ഞാൻ നോക്കി നിന്നൂ ഞാൻ
നിൻ മിഴിനാളം നോക്കി നിന്നൂ
കാറ്റണയും രാച്ചില്ലകളിൽ
നിൻ മദ ഗന്ധം പൂത്തുലഞ്ഞൂ

പാടം പൂത്ത കാലം
പാടാന്‍ വന്നു നീയും
പൊന്നാറ്റിന്‍ അപ്പുറത്തുനിന്നോ പുന്നാരം ചൊല്ലി നീ വന്നു

വളകിലുക്കം കേള്‍ക്കണല്ലോ ആരാരോ പോണതാരോ?
കരയോട് കളിപറയും കായല്‍ ചുറ്റലകളാണേ
എന്റെ പെണ്ണിന്‍ വളകിലുക്കം എങ്ങാനും കേട്ടതുണ്ടോ
കയറു പിരിക്കും പെണ്ണാളല്ലേ കൈ നിറയെ വളകളില്ലല്ലോ

വള നല്ല കുപ്പിവള വാങ്കിത്തരും നാന്
മാല നല്ല കല്ലുമാല വാങ്കിത്തരും നാന്
ചൊക്കാചൊക്കാച്ചാമീ ഓടിവായോ
ഞണ്ടുകറി കൂട്ടി നല്ല ചോറുവപ്പേന്‍

ചന്ദനപ്പല്ലക്കില്‍ വീടുകാണാന്‍ വന്ന
ഗന്ധര്‍വ്വരാജകുമാരാ
ഗന്ധര്‍വ്വരാജകുമാരാ
പഞ്ചമിച്ചന്ദ്രിക പെറ്റുവളര്‍ത്തിയ
അപ്സരരാജകുമാരി
അപ്സരരാജകുമാരി

അഞ്ജനക്കണ്ണെഴുതി ആലിലത്താലി ചാര്‍ത്തി
അറപ്പുരവാതിലില്‍ ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു
മണവാളനെത്തും നേരം കുടുമയില്‍ ചൂടാനൊരു
കുടമുല്ലമലര്‍മാല കോര്‍ത്തിരുന്നു

കണ്ണു തുറക്കാത്ത ദൈവങ്ങളേ
കരയാനറിയാത്ത ചിരിക്കാനറിയാത്ത
കളിമൺ പ്രതിമകളേ
മറക്കൂ നിങ്ങളീ ദേവദാസിയെ മറക്കൂ...മറക്കൂ

മറക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍
മനക്കണ്ണടയ്ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍
ചൂടെയെരിഞ്ഞൊരു പൂവിന്‍ നോവുമ്
ചുടു നെടുവീര്‍പ്പുകളും
ഒന്നു മറക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍

കാളിദാസന്‍ മരിച്ചു
കണ്വമാമുനി മരിച്ചു ...
അനസൂയ മരിച്ചു
പ്രിയംവദ മരിച്ചു
ശകുന്തള മാത്രം മരിച്ചില്ല..

മരിക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കു മനസ്സില്ലാ
കരയാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കു മനസ്സില്ലാ
മുതലാളിത്തമേ നിന്‍ മുന്നില്‍ ഇനി
മുട്ടുമടക്കാന്‍ മനസ്സില്ലാ

മലയാളിപ്പെണ്ണേ നിന്റെ മനസ്സ്
മലര്‍മേഘത്തിര നീന്തും ശിരസ്സ്
ശാക്തേയസാരം നിന്‍ മഹസ്സ്
ശാശ്വതം നിന്‍ രാഗതപസ്സ്

രാഗം ശ്രീരാഗം ഉദയശ്രീ രാഗം
രാഗം ശ്രീരാഗം ഉദയശ്രീ രാഗം
മധുകര മധുര ശ്രുതിയില്
ഹൃദയ സരോവരമുണരും രാഗം

രതിസുഖസാരമായി ദേവി നിന്‍ മെയ് വാര്‍ത്തൊരാ ദൈവം കലാകാരന്‍
കലാകാരന്‍ പ്രിയേ നിന്‍ പ്രേമമെന്നില്‍ ചേര്‍ത്തൊരാ ദൈവം കലാകാരന്‍

കരയുന്നോ പുഴ ചിരിക്കുന്നോ
കരയുന്നോ പുഴ ചിരിക്കുന്നോ
കണ്ണീരുമൊലിപ്പിച്ച് കൈവഴികള്‍ പിരിയുമ്പോള്
കരയുന്നോ പുഴ ചിരിക്കുന്നോ?

ചന്തമുള്ളൊരു പെണ്മണി എന്തിനെന്നെ ചതിച്ചു നീ -

സുന്ദരീനിൻ മേനി കാട്ടി എന്തിനെന്നെ വലച്ചു നീ-
ചന്തമുള്ളൊരു പെണ്മണി എന്തിനെന്നെ ചതിച്ചു നീ-

നീലരാവിലിന്നു നിന്റെ താരഹാരമിളകി (2)
സോമബിംബ കാന്തിയിന്നു ശീതളാംഗമേകി
പാർവതീ പരിണയ യാമമായി
ആതിരേ ദേവാംഗനേ
കുളിരഴകിൽ ഗോരോചനമെഴുതാനണയൂ

ഗോപുരമുകളില്‍ വാസന്തചന്ദ്രന്‍ ഗോരോചനക്കുറി വരച്ചു
സഖീ ഗോരോചനക്കുറി വരച്ചൂ
അമ്പലമുറ്റത്തെ ആല്‍ത്തറ വീണ്ടും അന്തി നിലാവില്‍ കുളിച്ചൂ

കളിക്കളം ഇതു കളിക്കളം
പടക്കളം ഒരു പടക്കളം
പോരാട്ടമാരംഭമായ് പടനിലങ്ങളീലാകെയും
പടഹ കാഹള ഭേരികൾ

ഭാരതമെന്നാല്‍ പാരിന്‍ നടുവില്‍
കേവലമൊരുപിടി മണ്ണല്ല
ജനകോടികള്‍ നമ്മെ നാമായ് മാറ്റും
ജന്മഗൃഹമല്ലോ?

ജയജയജന്മഭൂമി
ജയജയഭാരതഭൂമി
ആകാശഗംഗയിറങ്ങി വന്ന ഭൂമി
ശ്രീകൃഷ്ണഗീതയമൃത് തന്ന ഭൂമി

ഭൂമിദേവി പുഷ്പിണിയായി
കാമദേവനുത്സവമായി
ഉത്സവമായി ഉത്സവമായ് മദിരോത്സവമായി
നെറ്റിയിൽ മൃഗമദതിലകമിട്ടു
മുറ്റം നിറയെ പൂവിട്ടു
തങ്കനൂപുരമിട്ടു താമര ഞൊറി വെച്ചൂ
മംഗല്യപ്പുടവ ഞൊറിഞ്ഞുടുത്തു
ദേവി ഞൊറിഞ്ഞുടുത്തു.

ഞാനൊരു പാട്ടു പാടാം കുഞ്ഞുമണിവീണ മീട്ടാം
പാട്ടു കേട്ടു പൂവാലാട്ടും നാട്ടുമൈനേ നീയറിഞ്ഞോ
ഇല്ലിമുളം കൂട്ടില്‍ പാടും കുറുമ്പിയാമെന്റെ കുറിഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ താലി കെട്ടിക്കൊണ്ടോകും, ഞാന്‍ കൊണ്ടുപോകും

കൊച്ചിളം കാറ്റേ കളമൊഴിക്കാറ്റേ
കൊച്ചുപെങ്ങളെ കണ്ടോ
പിച്ചകപ്പൂവുകൾ നുള്ളി നടക്കുമ്പോൾ
കൊച്ചു കാല്പാടുകൾ കണ്ടോ മണ്ണിൽ
കൊച്ചു കാല്പാടുകൾ കണ്ടോ

കണ്ടോ കണ്ടോ കടലു കണ്ടോ കടലു കണ്ടിട്ടെത്തറ നാളായി?
ഏലോ ഏലോ ഏലയ്യോ
ഒത്തിരി നാളായി ഒത്തിരിയൊത്തിരിയൊത്തിരി നാളായീ
ഏലോ ഏലോ ഏലയ്യോ

ഏകാന്തകാമുകാ നിന്റെ മനോരഥം
ലോകാപവാദത്തിന്‍ കേന്ദ്രമായീ
കുറ്റപ്പെടുത്തുവാനില്ലതില്‍ നാമെല്ലാം
എത്രയായാലും മനുഷ്യരല്ലേ?

മനുഷ്യാ നിന്റെ നിറമേത്
ദൈവമായ് ജ്വലിക്കും ചെകുത്താനായിരുളും
മനുഷ്യാ നിന്റെ നിറമേത്
ജീവിതം ഭൂമിയിൽ വ്യാപാരം ഇവിടെ
മനുഷ്യാ നിന്റെ വിലയെന്ത്

വനഗായികേ വാനില് വരൂ ഗായികേ
വാനില് വരൂ നായികേ
സുരതാരമേ ഈ ഞാന് ഇണയാകുമോ
നിന്നോടിണയാകുമോ

നനയും നിന്‍ മിഴിയോരം
വിടരും പുഞ്ചിരി നാളം
എനിക്കായ് തരും തരും കാവ്യ വര്‍ണ്ണ ജാലം
എനിക്കായ് തരും തരും കാവ്യ വര്‍ണ്ണ ജാലം

കാട്ടിലെ പാഴ്മുളം തണ്ടില്‍ നിന്നും പാട്ടിന്റെ പാലാഴി തീര്‍ത്തവളേ
ആനന്ദകാരിണീ അമൃത ഭാഷിണീ ഗാനവിമോഹിനീ വന്നാലും

വന്നാലും മോഹനനേ
ഇന്നേരം ശോഭനമേ
തന്നാലും കണ്ണിനാലെ
സന്തോഷമേ

സത്യശിവസൗന്ദര്യങ്ങള്‍ തന്‍
ഭദ്രപീഠമീ ശൈലം, ശിവശൈലം

ശാന്തമീ രാത്രിയില്‍ വാദ്യഘോഷാദികള്‍ കൊണ്ടുവാ, ഓഹോ കൊണ്ടു വാ
കൊമ്പെട് ജുംത ജുംത ജുംത ജുംത ജും
കുറുംകുഴല്‍ കൊട് ജുംത ജുംത ജുംത ജുംത ജുംജും
തപ്പെട് ജുംത ജുംത ജുംത ജുംത ജും
തകില്‍പ്പുറം കൊട് ജുംത ജുംത ജുംത ജുംത
നഗരതീരങ്ങളീ ലഹരിയില്‍ കുളിരവേ...

കുളിർ കാറ്റേ നീ
രവിയോടു പറയാമോ ചെന്നു
ഹേമതനിയെ നിൻ
വരവു കാത്തിരിക്കുന്നുവെന്ന്

കടലമ്മേ കടലമ്മേ
കനിയുകയില്ലേ കനിയുകയില്ലേ കടലമ്മേ (കടലമ്മേ...)
തിരകളാം കരിഞ്ചിടകള് ചിക്കി
നുരയും പതയും തുപ്പീ
അട്ടഹസിക്കും നിന് കൈകളിലെന്
മുക്കുവനണയുകയാണല്ലോ

മാനസേശ്വരീ മാപ്പു തരൂ
മറക്കാന്‍ നിനക്ക് മടിയാണെങ്കില്‍
മാപ്പു തരൂ മാപ്പു തരൂ